• Amsterdam-uit geen succes voor Seacon Orca’s Heren 1

  • Afgelopen zaterdagmiddag moesten de mannen van Seacon Orca’s Heren 1 het opnemen tegen U.S. uit en in Amsterdam. Een vroege wedstrijd, 13:00 uur, waarvan men nog steeds niet weet of het nou een lekkere tijd is of niet. De selectie was compleet, fit en klaar om het onnodige verlies in de thuiswedstrijd recht te zetten. Alleen Klaas Hakvoort moest verplicht toekijken en zat zijn laatste wedstrijd schorsing uit.

    De sporthal zou te klein zijn volgens de wedstrijdsecretaris van U.S. om Dames 1 en Heren 1 tegelijkertijd te laten spelen en daarom stonden nu beide wedstrijden achter elkaar gepland. Eenmaal aangekomen in de sporthal bleek het groot genoeg te zijn voor zelfs drie wedstrijden tegelijk. Jammer.

    Dat het een gelijkwaardige tegenstander was bleek wel vanaf het begin aangezien het meteen gelijk opging. Aan beide kanten was er heel snel spel en schoot voornamelijk Amsterdam met hoog percentage uit de startblokken. De Urkers hadden het er moeilijk genoeg mee maar boden goede tegenstand door prima verdedigend werk van voornamelijk Niels ten Napel en Klaas Jan Scheffer. Twee scores vanaf de baseline van U.S. gaf de thuisploeg een voorsprong van 23-18 na het eerste kwart.

    Het tweede kwart begon met dezelfde intensiteit met driepunters van Laurens van Loosen en Klaas Hoorn. Maar zelfs hier had U.S. een antwoord op en scoorden meerdere malen met eenzelfde actie waarbij ze over de kop van de bucket sneden en vrij eenvoudig een aantal scores inside maakten. Tijd voor een time out voor de mannen van coach Jurie Bakker. Toch zat het de Urkers daarna niet mee. Sterke Rick van Eerde maakte een knappe score maar U.S. bleef gaan, en gaan en gaan. Het ging iets te snel voor de Urkers en opeens stond het 42-26, net als vorige week tegen een andere Amsterdamse club. Een kleine Urker opleving in de laatste minuten was een klein voorteken voor een betere periode. De ruststand werd bepaald op 42-31.

    Het derde kwart begon weer fel. Orca’s zette een zoneverdediging neer en dat had succes. Motor Niels ten Napel in het midden is daar de sleutel. Hij organiseerde daar de zaak en aanvallend lukte er ook meer voor de Urkers. Laurens van Loosen werd aanvallend goed gevonden en hij buffelde zichzelf keer op keer naar die ring toe. Vanaf de bank kon coach Bakker steeds verse krachten inbrengen wanneer nodig. Eerst werd het verschil terug gebracht naar 10 punten en daarna ging de groenige trein langzaam door. De Amsterdammers wisten het Urker geweld niet te stoppen en zagen het verschil slinken naar 6 punten. Na een gemiste vrije worp wist Luka de Jong een fraaie aanvallende rebound te pakken voor balbezit en met een puike pass van Niels op Laurens gooide hij na een bizarre pirouette een driepunter in de buzzer raak. Een heel sterke fase van Orca’s. Voor Amsterdam kwam het eind van het kwart als een zegen, de stand was inmiddels 49-46.

    Zou het vierde kwart dan net zo goed gaan voor Orca’s? Het leek er wel op want het kwam na een vrije worp van Maap tot op twee punten. Maar daarna viel het kwartje weer de kant op van U.S.. Ze hadden zich net op tijd hersteld en gooiden er een paar belangrijke scores in. Ze brachten het verschil weer op 9 punten, ondanks de goede Urker verdediging. Aanvallend kreeg Orca’s het niet meer voor elkaar en speelde U.S. de tijd goed uit. Orca’s zette nog wel aan maar kreeg het gat niet meer kleiner. Ondanks dat het zowel aanvallend als verdedigend een prima wedstrijd neerzette moest het een nederlaag slikken in de hoofdstad: 62-51.

    Scores van deze middag:

    Laurens van Loosen 16

    Alle uitwedstrijden tegen Amsterdamse ploegen zijn dit seizoen nu dus verloren, daar is dus nog wel wat werk aan de winkel voor volgende seizoenen. Om toch nog een goed Amsterdams gevoel over te houden kunnen de mannen volgende week vrijdag tegen D.E.D. orde op zaken stellen. 24 maart speelt Seacon Orca’s Heren 1 om 21:00 uur een thuiswedstrijd waarbij alle steun weer nodig is. Bijkomend voordeeltje: de Urkers hebben dan ook weer de beschikking over Klaas D. Hakvoort.