De papieren topper. Groene Uilen, de kampioen van vorig seizoen van deze competitie kwam naar sporthal De Vlechttuinen. Zij hadden, net als Orca’s Heren 1 een ongeslagen status dus iemand zou hier twee punten verspelen, en omdat het om een directe concurrent gaat dus eigenlijk 4 punten. Wie zou deze dubbelslag slaan? Nou, de titel verraadt het eigenlijk al een beetje, maar we willen jullie een kort verslag evengoed niet onthouden.

Nadat de mannen zich eerst nog even stonden te vergapen aan de wedstrijd / speelsters van Dames 3 (die met 52-38 wonnen van BV Oaters (al staat er in de app 50-38, maar de onoplettende tafel verzuimde om de buzzer-beater van Marlies de Heus te noteren)), werd snel het veld opgesteld en kon de warming up beginnen. De tenues van beide ploegen leken akelig veel op elkaar maar gelukkig hadden de gasten uit Groningen ook niet alles op een rijtje en waren er eigenlijk wel een tenue of 7 te ontdekken. Voor het arbitrale duo geen probleem, de wedstrijd mocht beginnen.

Terwijl dhr. W. Klunder nog met glibberige zeepvingers zijn fluitje naar zijn mond probeerde te brengen had Luka de Jong de eerste al te pakken voor Orca’s. Bam, op Instagram. Een driepunter van BV Groningen als tegenreactie leverde de eerste (en enige) achterstand op voor de Urkers. Meteen was Bob Visser weer scorend actief en wees stoer naar moederlief op de tribune die hartjeshanden terug liet zien. Rick van Eerde noteerde nonchalant even twee driepunters maar zag ook Groningen nog naar 14-12 komen. Mooie stand. Met ontzettend sterk werk van Klaas Hakvoort en Jan Hakvoort in de bucket liep Orca’s uit naar een tussenstand van 21-12 na het eerste kwart. Ook een mooie stand.

Coach Langman was best tevreden maar wilde toch meer uitbouw zien, nog sterkere verdediging. En die kreeg hij. Terwijl oud-spelers fysio NtN en wallyo LvL tevreden toekeken hield Orca’s de bucket vakkundig dicht en moesten de Groene (en allerlei andere kleuren) Uilen toezien hoe de voorsprong puntje voor puntje groter werd voor de Urkers. Na een Groninger time out en een tussenstand van 27-22 besloot Orca’s om er een schepje bovenop te doen. Weer die twee akelig sterke gasten van Hakvoort die het scorend voortouw namen. Met briljant team- en passwerk maakte Orca’s de ene na de andere aanval keurig af door ook volledig de 24-secondenklok te gebruiken. Na een driepunter van Klazoren stond het 42-24 en was het gat geslagen. Terwijl de Uilen naar adem hapten gingen Urker jong en oud vrolijk door en zetten een ruststand op het bord van 46-27.

Na een rustpauze van een kwartier (dat wilden de scheidsrechters, die waren ook buiten adem van het extreme tempo van de gemotiveerde Urkers) ging Orca’s verder waar het gebleven was: bij hoofdstuk ‘domineren’. De Groene Uilen wisten per ongeluk één keer te scoren maar verder was het alleen maar Seacon Orca’s Heren 1 wat de klok sloeg. In moordend tempo stampten de mannen van coach Langman door naar een verschil van 30 punten. Het was voor de gasten soms pijnlijk om zo goed verdedigd te worden dat de paniek toesloeg. Meerdere keren werd de 24-secondenklok volledig uitgespeeld en kregen ze het niet voor elkaar om door de Urker defensie heen te komen. Jelle Pasterkamp maakte eerst zelf een coast-to-coast score maar bewaarde zijn mooiste actie voor het vierde kwart. De tussenstand na drie kwarten was 61-30. Groene Uilen wist dit kwart dus maar 3 punten te maken. Weergaloos!

Het vierde kwart begon met een hoogtepunt van jewelste. Jelle Pasterkamp gaf zo’n waanzinnig lekkere assist op Klaas Jan Scheffer die besloot om die bal volop af te dunken. Ja mensen, een dunk van Maap! Dat was nog eens een genadeklap. Groene Uilen boog het hoofd en Orca’s liet de teugels ietwat vieren. De kampioen van vorig jaar gaf zich gewonnen en zou zich in moeten houden. Toch werden er her en der nog wat straattaal-schreeuwen vernomen als er een pass goed aankwam of er een bal richting de ring werd gegooid. Zelfs een vinger voor de mond naar het publiek na toch nog een per ongeluk gemaakte score was niet te gek voor de gasten. Orca’s liet de teugels iets vieren maar bleef in volledige controle. Het verschil (wat maximaal 33 punten is geweest) liep nog iets terug naar een eindstand van 71-45.

Seacon Orca’s Heren 1 gaf hiermee een dusdanig visitekaartje af en pakte de koppositie nog wat steviger beet. Zes van de zes gespeelde wedstrijden zijn in winst omgezet en Maximale Scoren Eren 1 is daarmee op volle koers om dat ultieme doel te bereiken. Al is het daar nu nog echt te vroeg voor om wat over te zeggen, ze liggen op koers. Deze waanzinnige teamprestatie met vooral een compliment naar de verdediging en het vertrouwen op elkaar draagt zeker bij aan de doelstellingen!

De scores van deze avond kwamen op naam van:

Klaas Hakvoort 13
Bob Visser 12
Klaas Hoorn 12
Jan Hakvoort 10
Rick van Eerde 10

Iedereen scoorde overigens deze avond. Dus zelfs op dat gebied droeg iedereen zijn steentje bij. Gerrit ‘beter luisteren’ de Vries had het zelfs over een mosterd-avond. Na een keer of 8 doorvragen claimde hij monster-avond gezegd te hebben. Wat hij precies mompelde laten we in het midden, de rest was allang weer Ibiza-Friday beats aan het luisteren die Luka DJ de kleedkamer in slingerde.

Dan volgende week: even niks. Een herfstvakantie-onderbreking dus een weekend bijkomen. Even genieten van de stand en extra trainen op de dingen die nog aandacht verdien (zoals snappen wanneer je gewisseld wordt en wanneer je gewoon in het veld staat). Puntjes op de spreekwoordelijke i, en gaan weer! Op naar de volgende wedstrijd. Dat is dan weer een uitwedstrijd. Op zaterdag 9 november staat de wedstrijd tegen het onbekende BV Exercitia ’73 Heren 1 op het programma. Een vroegertje, want om 14:00 uur moeten de Urkers dan al aantreden in sporthal Groote Veen, in Eelde. Op het moment van schrijven staat deze ploeg op een vijfde plaats met twee keer winst en twee keer verlies. Als het aan Seacon Orca’s Heren 1 ligt komt daar een extra verlies bij.