Daar waar afgelopen week bij Ajax jongeling Mokio (16) belangrijk was, had Seacon Orca’s Heren 1 in de laatste wedstrijd ook verrassing in petto. Omdat (voornamelijk) center Klaas Hakvoort voor andere verplichtingen buiten de landsgrenzen was mocht trainend lid en liefhebber Jelle Hoekman meedoen. Hij kon het bijna niet geloven maar er lag echt een tenue voor hem klaar en hij trilde van zenuwen toen hij tijdens de warming up besefte dat het nu echt zou gaan gebeuren. Celeritas Donar was de bezoekende ploeg afgelopen vrijdag en dat zou winstpartij nummer 14 moeten worden voor het team van coach Arjan Langman. Omdat ook Bas de Heus nog niet wedstrijdfit is telde de selectie 9 man, waaronder dus debuterende Jelletje.

Omdat dames 3 tijdens een inhaalwedstrijd afgelopen dinsdag van een van de vrouwenteams van Celeritas had gewonnen met 75-35, konden de mannen niet achterblijven. Die dames zijn overigens ook aan (weer) een uitstekend seizoen bezig, maar dat even terzijde.

Voor de verandering kwamen de Urkers op achterstand door een onoplettendheid. Maar binnen de kortste keren maakte Orca’s dat weer goed met een fast break en een driepunter. Het was even rommelig aan het begin en er werd weinig gescoord. Klaas Jan Skiffer had in de eerste minuten even flink huisgehouden en tot zijn grote verbazing mocht Jelle Hoekman hem vervangen. Hij liet meteen van zich horen en versierde twee vrije worpen. De eerste toch een beetje zenuwachtig, dus mis. Maar de tweede viel gewoon binnen. Zijn avond kon al niet meer stuk. Aan de hand van een sterk spelende Rick van Eerde liepen de Urkers uit naar een solide voorsprong. Net als je denkt dat het niet gekker kan begon Jelle Hoekman zich in de bucket te bemoeien met het scoren en maakte de ene na de andere score. Samen met Jan Hakvoort bepaalden ze de tussenstand na het eerste kwart op 23-12.

In het tweede kwart was de chemie een klein beetje kwijt. Orca’s verloor een beetje de grip op de wedstrijd terwijl er eigenlijk niks aan de hand was. Slordigheidjes en een halfbakken verdediging zorgden ervoor dat de mannen in het geel-blauw weer terug in de wedstrijd kwamen. Met wat afstandsschoten en wat sterke drives slopen ze dichterbij totdat het opeens 28-26 stond. Te gevaarlijk dacht Jelle Hoekman: ‘ik moet doen wat ik kan!’ (hij rijmt altijd in gedachten). Twee mooie scores vanaf posities waar op trainen op geoefend was werden verzilverd en in de buzzer van de eerste helft gooide Rick van Eerde een belangrijke driepunter die de ruststand op 35-28 bepaalde.

Coach Langman was er niet gerust op en in de kleedkamer hamerde hij op een betere helpside. De gasten uit Groningen konden veel te makkelijk in die bucket komen. Met een extra dosis zelfvertrouwen en wat dubbele high fives van Maap werd er warmgedraaid voor de tweede helft.

In dat derde kwart werd het verschil langzaam maar zeker vergroot. Terwijl Ruben Visser aan mocht leggen voor twee vrije worpen besefte hij even niet dat wanneer hij raak zou gooien het 1000STE seizoenspunt op zijn naam zou komen te staan. Te laat! Hij gooide gewoon raak en accepteert dat hij moet trakteren. Daarna ging Bob overigens gewoon door met scoren en ging het verschil van 7 punten eerst naar 10, en na een paar fast breaks zelfs naar 15. Orca’s beloonde zichzelf en liet iets beter basketbal zien als een aantal weken geleden tegen Ceres. Ook vanaf de vrije worplijn werd beter gepresteerd en was het laatste gedeelte van het derde kwart voor de meest atletische man op het veld: Rick van Eerde. Met een paar knappe schoten hielp hij hoogstpersoonlijk Orca’s aan een comfortabele voorsprong na drie kwarten: 56-39.

Orca’s deed dus wat het wilde: domineren en steeds wat uitbouwen. Kon Celeritas dan helemaal niks? Jawel hoor! Het was ook, net als vorige week tegen Bedum Blues, een leuke ploeg om tegen te spelen. Prima gasten die ook echt wel konden basketballen. Ze maakten slim gebruik van de Urker foutjes en lieten zich ook zien van achter de driepuntslijn. Toch hielden de Urkers de voorsprong vast en die bleef zo steeds keurig rond die 20 punten. Er was voor de Groningers niks te halen in sporthal De Vlechttuinen. Het werd nog even spannend toen Jan Hakvoort tegen de grond werd gewerkt en daardoor zo’n dreun door de sporthal liet gaan die ook de schaal van Richter een nominatie zou krijgen. Voor Jan was het vrijdag meer en val-entijn. Orca’s maakte ook onnodig veel fouten wat uiteindelijk 5 fouten opleverde voor Bob, Maap en Rookie Jelle. Ook Rick had 2 fouten. Ondanks dat de laatste minuten nou niet echt hoogstaand basketbal opleverde kreeg het publiek wel weer waar ze voor naar de sporthal kwamen: winst van Seacon Orca’s Heren 1! Celeritas-Donar werd teruggestuurd zonder punten, want die bleven op de Bult: 77-57.

Solide verdeling in de scores:

Rick van Eerde 21
Klaas Hoorn 18
Jelle Hoekman 15
Ruben Visser 10

Dan de volgende… Ja, dat is een hele speciale! Eerst een weekje vrij, om daarna een thuiswedstrijd (!) te spelen tegen Exercitia ’73, de huidige nummer 2. Deze ploeg uit Eelde komt op vrijdag 28 februari op bezoek in sporthal De Vlechttuinen. Als Orca’s die wint, is het kampioen! Let op, een kleine slag om de arm (en we gaan nog even navraag doen bij de bond). Wanneer Orca’s Heren 1 nog één keer wint komen ze op 30 punten. De enige twee concurrenten (BV Leeuwarden en Exercitia ’73) kunnen als ze ook alle resterende wedstrijden winnen nog maar op maximaal 30 punten komen. Wanneer Orca’s van Exercitia wint hebben zij die, net als BV Leeuwarden, twee keer verslagen en zou het dus al op onderling verschil beslist zijn. Dit is dus echt wel een wedstrijd waar je bij wilt zijn, dus zet vast vrijdag 28 januari, 21:00 uur in je agenda om er samen een mooi feestje van te maken!