Seizoen 2003-2004
Nivo: Rayon Hoofdklasse
Eindrangschikking: 1e, kampioen rayon hoofdklasse
De selectie
Guard/Forward: Bert Jerusalem, Jakke Goossen, Merijn van Heumen .
Forward: Jaap Scheffer, Ed van Schaik, Jan de Boer, Arjan Korf, Peter Baars en Jacob Snoek.
Forward/Center: Riekelt Brands, Erik Huijbens .
Coach: Mark de Vries. Scouting: Elias Stefanis
Recap coach Mark de Vries
In mijn laatste commentaar van de coach heb ik al veel zaken de revue laten passeren, maar heb ik nog geen aandacht gegeven aan mijn spelers. Spelers die je als mens kunt benaderen, maar ook als speler kunt benaderen. Omdat ik vind dat ik de spelers ?als mens? direct moet aanspreken zal ik daar niet of nauwelijks op in gaan. Basketbaltechnisch gezien is er echter nog genoeg over ze te vertellen.
Als team heb ik te maken gehad met verschillende soorten spelers, die ondanks (of dankzij) deze verschillen uitstekend met elkaar konden omgaan. Ik vind het te ver gaan om te spreken over een vriendenteam, want buiten het basketbal om hebben de meeste spelers totaal andere, niet gemeenschappelijke, beslommeringen. Het was echter wel een team, waarin sprake was van een zelfcorrigerend vermogen, dat op de belangrijkste momenten naar boven kwam. Op veel minder belangrijke momenten kwam dit echter helemaal niet naar boven. Verliespartijen tegen Rebound en Basketiers zijn daar tekenende voorbeelden van. Toch denk ik dat juist de eigenschap om op de belangrijke momenten zelfcorrigerend te zijn (in managementtermen spreekt men dan over zelfsturende teams) het team gaat helpen in de eerste divisie. Hierin zullen er vaker belangrijke wedstrijden zijn en meestal komt dat de prestaties van de spelers van Orca?s heren 1 ten goede.
Er is al genoeg geschreven over het verloop van het seizoen. We wonnen op de juiste momenten en manoeuvreerden ons daardoor in de positie waarin de kampioenskansen in eigen hand kwamen. De verliespartij van Pigeons tegen Valley Bucketeers zorgde voor een gaatje van twee punten en daardoor kwam de boog duidelijk minder onder spanning. Dit kwam ons spel duidelijk niet ten goede getuige de wedstrijden tegen Wildcats, Batouwe en Basketiers. Het was weer ouderwets achterover leunen. Sommige spelers komen geheel niet uit de verf als ze niet 100% gemotiveerd en geconcentreerd moeten zijn. En dat zal altijd wel zo blijven.
Als coach moet je daarmee leren leven, denk ik, maar wel op de juiste momenten de touwtjes strak trekken. En met zo?n groep verschillende mensen is dat bij iedere speler afzonderlijk een andere aanpak. Ik hoop dat mijn opvolger daar ook (??) de juiste vaardigheden voor bezit.
De spelers:
Ten eerste wil ik Jacob Snoek, Dirk Bakker en Dennis Langman noemen. Jacob speelde enkele wedstrijden en deed dat helemaal niet slecht. Jacob en Dirk basketballen nog geen 5 jaar en hebben dus een behoorlijke opleidingsachterstand. Dat kun je aan allerlei dingen zien, zoals fundamentele vaardigheden en spelinzicht. Ze blijven echter hard werken en zolang ze dat blijven doen, is een goede ontwikkeling onontkoombaar. Dennis heeft een aantal jaren niet gebasketbald. En dat kun je merken. Hij werkt echter hard en heeft duidelijk meer spelinzicht. De vaardigheden zijn nog wat roestig. Zonder dit drietal hadden wij een aantal zaken nooit vijf tegen vijf kunnen oefenen en dat is nou net iets wat met ons systeem van eminent belang is. Daardoor hadden zij ook een belangrijk aandeel in ons kampioenschap.
Riekelt Brands
Een speler die voortdurende in de schaduw moest staan van Ed van Schaik (voor de derde keer in de All Starwedstrijd) en Erik Huijbens (na een jarenlange ervaring in ere- en promotiedivisie). Doordat hij zakelijk een behoorlijke hoeveelheid werkzaamheden had en heeft kon hij niet meer dan een keer in de week trainen. En dat deed Riekelt zijn spel geen goed. Een gebrek aan ritme zorgde er voor dat Riekelt onregelmatig was in zijn prestaties en hoge pieken met diepe dalen afwisselde. Fysieke kracht en sprongkracht zijn een handelsmerk. Verdedigend was hij een zeer degelijke speler, die weinig steken liet vallen. Aanvallend miste hij wel eens de automatismen, waardoor de flow uit de aanval kwam. Het was erg interessant om te zien dat Riekelt na enige aansporing van mij ook een jumpertje van buiten de bucket ging loslaten en in de laatste thuiswedstrijd zelfs een driepunter scoorde. Want zijn schot is technisch uitstekend en met een beetje meer ego?sme zou hij ook buiten de bucket een uitstekende dreigende factor kunnen zijn. En dat is toch leuk om dat bij een 35+-er naar boven te krijgen.Peter Baars
Voor Peter was het een lastig jaar. Peter liet vorig seizoen in de laatste wedstrijden zien een stapje omhoog te maken, maar kon dat in dit seizoen niet voortzetten. Hierdoor werd hij eigenlijk de vaste tiende man van het team. Ik denk dat Peter van alle spelers de meeste trainingen heeft bijgewoond en je zag zijn spelniveau op de trainingen zienderogen vooruit gaan. De mentale hobbel die hij moest nemen om dat ook in de wedstrijden te laten zien, bleek echter te hoog en het hielp hem niet dat het team in het begin niet lekker draaide. Er zijn echter maar weinig spelers die als tiende man ruim 10 minuten speeltijd gemiddeld kregen. Maar ik kan mij heel goed voorstellen dat Peter liever wat hoger in de rangorde zou voorkomen. Toch was Peter een belangrijke factor in ons team. Hij zorgde voor sfeer, kreeg de lachers op zijn hand in de kleedkamer en oogstte daardoor veel waardering van zijn medespelers. En daardoor kon hij zich ook wat foutjes in wedstrijden en bij trainingen veroorloven, die je van anderen absoluut niet zou pikken. Want hij was na sommige time-outs niet altijd even wakker en vergat wel eens dat we in een zone zouden gaan staan, waardoor hij in zijn eentje op eens een vaste man ging verdedigen. Peter had ook nog een bonus: zijn vader, die bijna altijd aanwezig was en zelfs enkele uitwedstrijden bezocht. Verreweg zijn trouwste supporter en misschien ook wel die van ons.
Bert Jerusalem
Mensen die Bert echt kennen waarderen hem om zijn mentaliteit. Maar soms is die kracht ook zijn zwakte. Toch denk ik dat wij zonder hem een stuk minder sterk zijn dan met hem. Hij is bloedfanatiek en heeft een goede court-sense, wat hem voor een coach een uitstekend verlengstuk in het veld maakt. Hij zorgde voor het uitzetten van lijnen in het veld, koos voor bepaalde soorten verdedigingen, voelde het momentum van een wedstrijd aan en zette zijn medespelers op scherp. Dat wat hij doet, maakt dat je minder snel je time-outs verbruikt. Zijn zwakte is dat hij, in zijn fanatisme, soms zijn hoofd verliest en daardoor zichzelf of een medespeler te negatief benaderd. En daarbij hebben de zwakste spelers van het team zijn meeste aandacht. Zonder hem waren die zwakste spelers zeker niet zo positief ontwikkeld als dat ze nu waren. Dus de balans van Bert zijn invloed slaat uitermate ver naar de positieve kant toe. Hoewel sommige spelers ongetwijfeld wel eens moedeloos van hem zijn geworden. Hij was dit jaar minder vaak de scorende kracht en speelde zeker niet zijn beste van "mijn drie seizoenen". Bert is verre van een trainingsbeest en als je dan ook nog op heel incourante tijden traint, dan veroorzaakt dat behoorlijk wat demotivatie. Hij moest zich soms naar trainingen slepen, maar als hij er dan was dat gaf hij zich weer helemaal. Bert wil altijd winnen. Echt altijd! En daarom is hij een super irritante tegenstander en een uitstekende medespeler die er altijd voor zorgt dat een teamgenoot beter gaat spelen. Ik hoop "voor Orca's" dat Bert zich in augustus bedenkt en dan gewoon weer op het veld staat. Want hij hoort daar toch echt wel thuis!
Jan de Boer
De speler die zijn spel volledig laat beïnvloeden door zijn mentale stemming. Als Jan volledig geconcentreerd is op "goed spelen" dan is hij aanvallend van enorme waarde en verdedigend geen verzwakking. Ik weet niet of Jan dat ook gevoeld heeft, maar ik heb daar gedurende dit seizoen wel wat mee gespeeld. Soms wel starten, soms niet. Soms corrigerend gewisseld, om hem daarna extra scherp weer in het veld te brengen. Jakke en Bert hebben hem in de week voorafgaand aan Jugglers en Pigeons uit flink aangepakt, waardoor Jan tijdens die wedstrijden zijn handelsmerk in vol ornaat kon tentoonspreiden. Jan is een enorme schutter, een bij vlagen goede verdediger en kan zich soms een enorme tijd helemaal wegstoppen en er opeens drie driepunters achter elkaar in knallen. Hij heeft het meeste balgevoel van alle spelers. En je kon aan zijn balgevoel zien of hij een zware week had gehad of niet. Zeker bij hem moeten onze trainingstijden slopend zijn geweest. Om 12 uur 's avonds de Schelp of de Waaiershoek verlaten en de volgende ochtend om 5 uur al weer in de bakkerij staan. Hoe houdt een mens dat vol? Ik zou het niet kunnen! Jan is een man van weinig woorden, maar geniet met volle teugen. Van basketballen en van het biertje na afloop. Van de verhalen over zijn periodes bij Orca?s en Aris in de promotiedivisie. En van zijn vak als bakker. Hij doet dat met weinig woorden. Buiten het veld is dat voldoende, maar in het veld zou je hem wel eens wat meer willen horen. En dat maakte het coachen van Jan juist zo leuk. Je moest met hem blijven werken, om daarna lekker achterover te gaan zitten en te zien dat hij de wedstrijd voor je won.
Merijn van Heumen
Wat een verschil tussen de eerste helft en de tweede helft van het seizoen! Merijn had een lastige eerste seizoenshelft met als klap op de vuurpijl de wedstrijd tegen Wyba, waarna zijn laatste actie veel te veel negatieve aandacht kreeg. Toch denk ik dat dit er toe heeft geleid dat Merijn daarna uitstekend is gaan spelen. Hij werd effectiever in zijn acties en gaf zijn medespelers meer zekerheid. Daardoor steeg het vertrouwen en waardering in Merijn. Merijn is een man van weinig woorden, soms zelfs wat in zichzelf gekeerd. Maar ook daarin kwam in 2004 verandering. Hij begon te sturen en reageerde terug op signalen van zijn medespelers. Voor het publiek is hij een enorme attractieve speler. Zijn explosieve acties in de aanval zorgen voor enthousiaste reacties en doordat ze in de loop van het seizoen meer rendement op gingen leveren zag je zijn ontwikkeling hard omhoog gaan. Verdedigend mist Merijn nog wat leepheid en snelheid op zijn voeten en zeker in een teamverdediging moet hij nog wat zaken bijslijpen. En een beetje meer gewicht zou hem een stuk verder helpen. Ik denk dat Merijn de "Most Improved Player" van ons team is. En daarbij heeft zijn actie thuis tegen Wyba absoluut aan mee geholpen. Fouten maken doe je om van te leren. Je moet dan ook laten zien dat je er wat van leert. Merijn heeft dat laten zien. En hij kan nog veel beter. Een of twee jaar eerste divisie zullen hem zeker helpen om misschien wel promotiedivisie-waardig te worden.
Ed van Schaik
Onze hoop in bange dagen. Ed heeft wel wat wedstrijdjes voor ons gewonnen, door op cruciale momenten opeens raak te gaan schieten. Ed schiet veel, soms wel eens te veel. En Ed schiet vaak raak als het er echt toe doet. Ed heeft ongelooflijk veel last gehad van het feit dat hij met grote regelmaat trainingen moest missen. Daardoor is hij eigenlijk het gehele seizoen niet in conditie geweest. Hij compenseert dat met geslepen luiheid en daar kunnen veel mensen wat van leren. Die luiheid mag je als coach niet prijzen, maar de effectiviteit van zijn acties zijn enorm. Waar de meeste spelers drie keer een in and out maken om vrij te komen, heeft Ed er een nodig. Verdedigend pakt hij enorm veel rebounds. En als het teamspel daarom vraagt dan maakt hij de verdediging van de tegenstander compact om andere spelers buiten de bucket de ruimte te geven of zijn tegenstander met een fade away hookshotje vanaf de bucketlijn gek te maken. In sommige gevallen kun je je enorm aan Ed ergeren. Als je net hebt gezegd dat we een aantal lange aanvallen moeten spelen gooit hij de bal na een pass naar de ring. Om gek van te worden! Maar als hij dan weer een wedstrijd voor je wint?. Tja! Ed geniet van basketbal en de gezelligheid na afloop. En Ed zit nog lang niet op zijn top. Nu hij inmiddels geen nachtdiensten meer heeft en volgend jaar meer kan gaan trainen, zal hij zijn team nog meer kunnen geven dan dat hij afgelopen seizoen al deed. En dan bedoel ik in het veld. En buiten het veld is hij misschien wel net zo belangrijk. Om de manier waarop hij zijn plezier over een overwinning uit. Met pretogen, een grote lach en een flesje bier!
Arjan Korf
Korfje heeft hopelijk een tussenjaar gehad. Hij liep het gehele jaar een beetje achter zichzelf aan. Het wilde steeds net niet lukken. Hij heeft een goed schot, een goede dreigende dribbel, werkt hard en is ook betrekkelijk snel op zijn voeten. En als hij dit allemaal op een goede manier gaat combineren, dan heeft hij nog enorme potentie. Misschien is de verandering van werk (meer werk- en reisuren) daar debet aan. Hij moest daardoor wel eens een training missen en kennelijk brak dat hem op. Waar ik had gehoopt (voor Arjan) dat hij ?the next step? zou maken, kwam dat er maar bij vlagen van. Je kunt Arjan echter niets verwijten. Hij maakt nagenoeg geen denkfouten en is eerder ongelukkig in zijn acties, dan dom. Het is net dat ene procentje dat hij mistte. Het kenmerkende van Arjan is dat hij zich nooit gek laat maken. Nooit!! Hij werkt hard, blijft positief en heeft het vermogen om zelfkritisch te zijn. Hij laat zich het kaas niet van het brood eten hoeft eigenlijk maar ??n ding te doen om meer tot zijn recht te komen: volhouden. En buiten het veld kan hij enorm uit de hoek komen en is er altijd een lach op zijn gezicht. Als topactie haalde hij de voorpagina in een trouwbijlage van een Urks medium. Zou de ontwenning van moeders? zorg ook nog meegespeeld hebben in zijn basketbal? Kwaliteit komt vanzelf boven drijven. En dat zal bij Arjan vanzelf gebeuren. Ik hoop al komend seizoen.Jakke Goosen
Onze Irak-veteraan heeft sinds zijn terugkomst in november eigenlijk steeds achter de hooggespannen verwachtingen van hemzelf en zijn omgeving aangelopen. Natuurlijk had ik ook de hoop dat hij het goede niveau van vorig seizoen langzaam maar zeker in de tweede helft van de competitie weer zou laten zien. Het wilde maar niet lukken. En dat leverde een hoop frustratie op bij Jakke.
Misschien moet ik dit niet zeggen, maar Jakke is hoe dan ook d? belofte van het Urker basketbal. Explosief, sterk, een goed schot, een goede drive, een enorme werklust. Hij moet er nu voor gaan zorgen dat hij met deze verwachtingen leert omgaan en het een plek geeft. Deze balans moet hij zelf leren vinden. Een deel is te verwezenlijken door mentale stabiliteit, een deel door ervaring.
De terugkomst van Jakke zorgde er in de trainingen voor dat de intensiteit om hoog ging en iedereen harder ging werken. En daarmee heeft hij ons geholpen om het kampioenschap binnen te halen. Ondanks dat hij ongetwijfeld zeer ontevreden zal zijn over dit seizoen, denk ik dat hij ons door zijn trainingsinzet op het goede spoor heeft gezet.
Het gaat met Jakke allemaal goed komen. Met geduld en zelfbeheersing, gecombineerd met de vaardigheden die hij al bezit. Het is een kwestie van tijd. En ik hoop dat zijn toekomstige coach hem daarbij kan helpen.
Erik Huijbens
Na een lange carri?re sloot hij deze af met een kampioenschap. Verbazingwekkend dat Erik niet bij de All Stars is gekozen. Zonder Erik verloren wij belangrijke wedstrijden en dat zegt volgens mij genoeg. Ik zou niet weten welke center in de Hoofdklasse er beter is dan Erik.
Erik trainde ??n keer per week en dat begon hem langzaam maar zeker op te breken. Zijn balgevoel nam af, maar hij compenseerde dit met de inzet en ervaring.
Zijn positieve instelling en zijn initiatieven om zijn teamgenoten bij te sturen gaven ons een enorme meerwaarde. Hij hield met regelmaat zichzelf en de anderen een spiegel voor en had daarmee een goede rol.
Tijdens trainingen nam hij regelmatig de jongere spelers op sleeptouw en pakte hij als een van de weinigen ook na de training nog eens een bal om nog wat te schieten.
Na de trainingen en wedstrijden had hij voor iedereen wel aandacht en genoot hij met volle teugen van de Urker gezelligheid. In de auto van en naar Urk hebben we verscheidene bomen opgezet over allerlei zaken binnen en buiten basketbal.
Het was zijn laatste jaar en volgens mij is dat precies lang genoeg. Want het werd wel duidelijk dat Erik langzaam maar zeker klaar was met zijn keuze om als actieve basketballer te stoppen. Er werden andere dingen belangrijk. En dan kan deze keuze alleen maar de enige juiste zijn.
Jaap Scheffer
Even heb ik gedacht dat Jaap ?op zijn retour? was en volgens mij dacht hij dat zelf ook. Nieuwe schoenen en meer fitheid hielpen hem het tegendeel te bewijzen. Jaap was weer de olie in onze motor. Hij was een aanvoerder die zonder al te veel woorden, toch een belangrijke, evenwichtige rol had in ons team. Zijn veelzijdigheid hielp ons erg. Hij kan door zijn ervaring op iedere positie uit de voeten en dat gaf ons de mogelijkheid om Merijn of Bert ook eens op de 2 te laten spelen of onze rotatie in de 4/5 bij afwezigheid of foutenlast van iemand in stand te houden.
Eigenlijk heb ik niet veel meer woorden nodig. En dat past wel bij Jaap. Tekenend is dat hij nog iedere keer geniet van het spelletje en dat ook na afloop doet.
Op deze manier kan Jaap nog wel effe door. Maar als hij 45 wordt (dat duurt nog even!!!) dan moeten er toch wel een aantal spelers zijn die zijn beschikbaarheid overbodig maken en hij lekker in het tweede kan gaan spelen. Laat de jonge honden de uitdaging maar aan gaan!!
Team
Ik heb de gelegenheid gehad om met een uniek stel mannen samen te werken. Mannen die zowel in het veld als buiten het veld erg aangename mensen waren. Ieder op zijn eigen manier. Ik had dit nooit willen missen.
Jongens bedankt!
